İstanbul’un arka sokaklarında, bir ritim yükselirdi gecelere… Her vuruşta biraz hüzün, biraz umut vardı. O ritim bir insanın yüreğinden çıkıyordu: Balık Ayhan. Gerçek adıyla Ayhan Küçükboyacı…
Ayhan, 1960’lı yılların sonlarında İstanbul’un fakir ama neşeli semtlerinden birinde, Roman bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Daha çocukken yoksulluğu, ayrımcılığı, itilmişliği tanıdı. Ama o, kalbini karartmadı. Hayata küsmedi. Küçücük yaşında darbukayı eline aldı ve yüreğinde biriktirdiği her duyguyu o ritimle anlatmaya başladı.
Darbuka onun için sadece bir enstrüman değil, bir dildi. Kimsenin dinlemediği çocukların, hor görülen hayatların sesi oldu. Roman kültürünün ruhunu darbukasına yükledi ve çaldıkça çoğaldı. Küçük yaşlarda sokak düğünlerinde başladı serüveni. Çaldıkça tanındı, sevildi, arandı. Müziğiyle insanları coşturdu ama aynı zamanda düşündürdü.
Gençlik yıllarında Eminönü’nde balıkçılık yaparken aldığı lakapla tanındı: Balık Ayhan. Gündüzleri balık satar, geceleri düğünlerde darbuka çalardı. Ellerinden balık kokusu eksik olmaz, ama her vuruşuyla gönülleri titreten darbukasıyla kalplere dokunurdu. Hayat hep zordu ama o hep dimdik durdu. Eğlendirirken bile içindeki hüzün gözlerinden okunurdu.
Balık Ayhan, sadece darbuka çalmadı, bir kültürü yaşattı. Romanların yok sayılan yaşamlarını, neşeleriyle birlikte acılarını da ortaya koydu. Oynarken gülen yüzlerin ardındaki derin sessizliği fark edenler için, onun müziği bir aynaydı. Onu izleyenler hem oynar, hem içten içe duygulanırdı. Çünkü onun ritmi, bir hayatın gerçekliğiydi.
Hayatı boyunca lüks sahneleri, büyük paraları olmadı. Ama halkın kalbinde taht kurdu. Televizyonlara çıktı, festivallerde sahne aldı. Gençlere ilham verdi. Kendi hayatı bir mücadeleydi ama o, hep güler yüzle yoluna devam etti.
Ancak 2020 yılında, bu dünya o güzel kalbi kaybetti. Balık Ayhan, 9 Temmuz 2020’de hayata gözlerini yumdu. Geriye ise yüzlerce insanın kalbine kazınmış bir ritim kaldı. Artık aramızda değil… Ama çaldığı darbukanın sesi hâlâ sokaklarda yankılanıyor. Düğünlerde, davullarda, her oynayan kalpte o var.
Ve biz biliyoruz ki... Her ne zaman bir darbuka içli içli çalmaya başlasa, o vuruşlar hâlâ Balık Ayhan’ın yüreğinden geliyordur.
🖤 Ruhun şad olsun Ayhan Abi… Sen gittin ama ritmin bizimle kaldı. 🖤